در طول تاریخ، یکی از مهم ترین وظایف سگ های گارد و نگهبان محافظت از صاحب خود در برابر غریبه ها و حیوانات دیگر بوده است. اگرچه سگ های مدرن ما به طور غریزی دوست دارند از ما و خانواده مان محافظت کنند، غریزه نگهبانی، هشدار دادن و فرار از غریبه ها در برخی از نژادها قوی تر است، به همین دلیل آن ها به عنوان سگ نگهبان شناخته می شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع سگ های نگهبان با آرشاپت تماس بگیرید.

نژاد سگ آلابای | Alabai

این سگ نگهبان سفید دارای قدرت ذاتی محافظ و ماهیچه های قوی و قدرتمند است. دارای پوشش پوستی سفید با طول کوتاه و متوسط ​​است که زندگی حیوان را در هر شرایط آب و هوایی تامین می کند و هرگز نمدی نمی شود. قابل ذکر است که آکباش از معدود نژادهایی است که بوی موی سگ نمی دهد.

سر و فک بزرگی دارد، گوش ها بی شکل هستند و از دو طرف سر به پایین آویزان می شوند. چشم ها بادامی شکل هستند و رنگ آن ها از عسلی روشن تا قهوه ای تیره متغیر است. آن ها گردن قوی و عضلانی، پاهای بزرگ و ناخن های ضخیم خاکستری، قهوه ای، سفید یا سیاه دارند.
افچارکای آسیای مرکزی سگی آرام، بی باک، مستقل و سرسخت است و معمولاً با اعضای خانواده به خوبی رفتار می کند، اگرچه باید مراقب کودکان بود. در خارج از محیط خانه، او یک سگ سلطه گر است که نسبت به سگ های دیگر و غریبه ها پرخاشگر است. مثل یک گروهبان بزرگ کار می کند.

آن ها معمولاً در طول شب پارس می کنند و این ممکن است همسایه ها را ناراحت کند. او باید از سنین پایین به خوبی اجتماعی شود. او با سایر حیوانات (به جز سگ) رابطه خوبی دارد. او از زندگی در میان اعضای خانواده لذت می برد. در گذشته از آن به عنوان سگ گله استفاده می شد. این سگ برای همه توصیه نمی شود.
این نژاد به صاحبی نیاز دارد که به رفتار سگ گله اشراف داشته باشد و نیاز به آموزش دقیق و مداوم دارد. این نژاد به یک رئیس و یک رهبر برای اطاعت نیاز دارد. هنگام مواجهه با افراد نا آشنا، تعصب دارد و گاز می گیرد. این اصل را به خاطر داشته باشید که برای ایجاد یک رابطه موفق، انسان باید همیشه رهبر گروه باشد و همیشه انسان تصمیم گیرنده است، نه سگ.

نژاد سگ آمریکن بولداگ | American Bulldog

بسیار عضلانی، خوش ساخت و قوی بدنه جمع و جور دارد. بولداگ آمریکایی پاهای بلندتر و کشیده تری نسبت به خانواده انگلیسی این نژاد دارد. نرهای این نژاد در مقایسه با ماده ها اسکلت سنگین تری دارند. سر بزرگ و فک قوی است. حرکت سبک روی پاهایش. قفسه سینه او پهن و عمیق است که او را قادر به انجام فعالیت های بدنی شدید می کند.

گردن عضلانی است و از بین شانه ها تا سر امتداد دارد و گاهی اوقات قوس کمی دارد. جمجمه گرد، پهن و بزرگ است و بسته به شکل و ساختار سر، گونه های عضلانی مشخص می شود. چشم ها عمیق، با زاویه حاد هستند و در فاصله ای از یکدیگر قرار دارند.
دندان های قیچی مانند ترجیح داده می شوند. اما دندان های عقب و جلو یا روی هم چیده شده نیز قابل قبول هستند. انواع گوش ها از جمله گوش های افتاده، صورتی، نیمه بلند و برجسته قابل قبول هستند. گوش های بریده نشده در میان انجمن پرورش دهندگان بولداگ آمریکا قابل قبول تر است.

چشم ها را می توان در همه رنگ ها یافت، اما چشم های سیاه در سگ های سفید بیشتر دیده می شود. طبق استانداردهای این نژاد، چشم صورتی یک نقص در نظر گرفته می شود.
پنی در رنگ های سیاه، قهوه ای و جگری یافت می شود (گاهی اوقات لکه های صورتی روی بینی وجود دارد). لب ها را می توان به رنگ مشکی یا صورتی یافت. لب ها باید کاملاً فک را بپوشانند، اما آویزان و شل نباشند. پاهای جلویی صاف، استخوان‌دار و قوی هستند.

دم از زیر کمر شروع می شود. ابتدا ضخیم است و به سمت نوک دم باریک تر می شود. کت بیرونی کوتاه است و در رنگ های سفید، قرمز، قهوه ای و ببری یافت می شود.
بولداگ آمریکایی سگی وفادار، قابل اعتماد، شجاع و باهوش است. آگاه و مطمئن از نقص این نژاد از نظر ژنتیکی به کودکان علاقه دارد.
این نژاد به دلیل فروتنی نسبت به صاحبش مشهور است. او غریزه دفاعی قوی دارد و به آلفای مطمئن، آرام و قاطع نیاز دارد. آموزش و اجتماعی شدن آنها باید از سنین پایین شروع شود تا در بزرگسالی نسبت به غریبه ها پرخاشگری نکنند.

اگر او توسط یک مالک قوی که دقیقاً می داند چه کاری باید انجام دهد و از چه چیزهایی اجتناب کند آموزش نبیند، ممکن است نسبت به سگ های دیگر پرخاشگر باشد. باید در میان مردم باشند و جایی برای شادی زندگی پیدا کنند. آن ها باید در طول روز فعالیت بدنی و ذهنی کافی داشته باشند، در غیر این صورت کنترل آن دشوار است.